Zondag 28 december - Ingewikkeld

Wat is dat toch dat juist in december alles zo veel heftiger is? Is dat omdat we het vooral "leuk" en "gezellig" moeten vinden? Dat de nadruk ligt op "samen zijn"? Voor mensen die iemand moeten missen of zelfs helemaal alleen zijn, is het niet zo'n fijne tijd juist omdat het allemaal zo móet en je er van alle kanten mee geconfronteerd wordt.
Ik mis Kevin altijd maar soms net iets meer. Het wordt ook niet makkelijker, integendeel lijkt het wel.
Ik vind rouwen een complex gebeuren. Niet eens zozeer daar waar het mezelf betreft maar meer hoe de omgeving er mee omgaat. Ik zie mensen bijna opgelucht reageren dat ik er volgens hen "goed" uit zie. Mensen willen me vrolijk zien, willen dat ik lach. Nu doe ik dat gelukkig ook vaak en dat is oprecht, want dat is hoe ik ben.
Ik merk dat het gesprek steeds minder vaak over Kevin gaat. Ik vraag me echt af wat dat is. Vindt men dat het "al zo lang geleden" is en hoeven we het daar niet meer over te hebben? Of wil men geen  wonden bij ons open halen en is men bang voor een eventuele emotionele reactie?
Ik denk dat het vermijden van het onderwerp vaak te maken heeft met het maskeren van eigen gevoelens. Het is niet iedereen gegeven de juiste woorden paraat te hebben en blijft men steken bij wat algemene opmerkingen als "een plaatsje geven" en "je komt er sterker uit".  Maar echt troost wordt geboden als men bereid is er te zijn en niet terugdeinst mij in al mijn verdriet en kwetsbaarheid te steunen. Dan pas is het mogelijk om er sterker uit te komen.
Wat me ook sterkt is de pijn en het verdriet toe te laten, te voelen en te beleven en dat is iets heel anders dan blijven hangen in het verdriet.
Begrijp me goed, ik weet dat het echt allemaal goed bedoeld is, het is helemaal niet mijn bedoeling om terecht te wijzen. Het overlijden van Kevin is een gebeurtenis die mijn leven heeft gekanteld. Je zou denken dat dit al te groot is voor een mens maar in de praktijk blijkt dat er nog zo veel omheen gebeurt in de slipstream van dat ene. Oorzaak en gevolg. Daar moet je allemaal mee zien te dealen.
Ik probeer slechts een weg te vinden in de wereld waarin ik onvrijwillig getrokken ben.
En dat vind ik verdomd ingewikkeld.