zaterdag 15 september 2012

Zaterdag 15 september - Lieve Kevin

Lieverd,

15 september 1994
Die dag werd ik moeder. En moeder ben je voor altijd, voor de rest van je leven. 9 Maanden had ik je onder mijn hart gedragen en na een niet al te makkelijke bevalling, kon ik je nu in mijn armen houden. We waren dolgelukkig met je. Je was een heerlijk kind, vrolijk en goedlachs.
Maar je kon ook ernstig zijn. Je was een denker en dacht over de meeste dingen niet lichtzinnig. Maar hoe serieus je over allerlei zaken ook kon zijn, je nam jezelf niet al te serieus. Zelfspot en humor heb je altijd gehad. Later in je leven bleek het een gouden combinatie die je ver heeft gebracht en overeind hield.

15 september 2008
"Kevin's bloed ziet er niet goed uit, ik heb voor morgen een afspraak gemaakt bij de kinderarts".
Met die mededeling werd ik om twee uur gebeld door de huisarts. 's Morgens was er bloed geprikt omdat je al een poosje niet lekker was en aan het kwakkelen bleef. De dag ervoor hadden we je verjaardag gevierd maar je was eigenlijk te ziek om er van te genieten. Het meeste ging langs je heen, je zat bijna apatisch voor je uit te kijken. Je liet je gedwee naar bed brengen toen we voelden dat je koortsig werd. Waar we eerst dachten aan de Ziekte van Pfeiffer, begreep ik na het telefoontje dat dit het in ieder geval niet zou zijn.
De kinderarts melde ons dat ze alvast "een lijntje" had gelegd naar de oncologie-afdeling van het AMC. Eric en ik keken elkaar niet-begrijpend aan. Gaat het nu opeens over kanker? Bij ons kind?
Er volgde een week van veel bloedonderzoeken en vele gesprekken. Het beeld was zorgwekkend: je werd alsmaar zieker, de cellen bleven dalen en de koorts stijgen, koortspieken van over de 40 graden waren geen uitzondering.  Een week later werd je opgenomen op de tienerafdeling van het AMC en volgde de eerste beenmerg, -en lumbaalpunctie en een bot-biopt. Je kreeg heel veel onderzoeken en minstens zoveel specialisten stonden aan je bed. Je ziektebeeld voldeed niet aan de klassieke acute leukemie en dat was de reden dat er gezocht werd wat het wel kon zijn want dat je behoorlijk ziek was, was meer dan duidelijk. De lijst was lang. Na een week echter mocht je naar huis. De koorts was weg en de cellen waren weer redelijk normaal. Dit was het begin van een stormachtige periode waarin het nooit meer rustig zou worden. Dat is vandaag vier jaar geleden.

15 september 2012
Vandaag is het je geboortedag. Je zou 18 geworden zijn. Een prachtige leeftijd die een nieuwe fase inluidt. Je had je zo verheugd rijlessen te kunnen gaan nemen. Wat hadden we graag de lesauto voor zien komen rijden vandaag.
Het is je geboortedag maar jij bent er niet bij om het samen met ons te vieren. Geen cadeaus op bed, geen "lang zal je leven" zingen, geen slingers, geen verjaardagsontbijt.
Ik steek de kaars bij je aan en kijk extra lang naar je foto. De tranen komen. De knoop in mijn maag die er al de hele week zit wordt nog 's extra stevig aangetrokken.

Je hechtte veel waarde aan het vieren van je verjaardag, het liefst met zo veel mogelijk mensen en zo veel mogelijk eten. bij voorkeur Italiaans. In die nagedachtenis "vieren" we vandaag jouw geboortedag met familie en vrienden. Het is fijn om mensen om ons heen te hebben die ons lief zijn en waarvan we weten dat jij een plekje hebt in hun harten. Ik zeg bewust "vieren" want het feit dat jij 18 jaar geleden geboren bent moet gevierd worden. We hebben ruim 17 jaar van je genoten. Je was mijn eerstgeborene en dat zul je altijd blijven.

Dikke kus


5 opmerkingen:

  1. 15 september; nooit meer hetzelfde, altijd bijzonder!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat kun jij je toch prachtig uitdrukken. Ik heb veel respect voor jullie, fijn dat jullie een mooie invulling hebben kunnen geven aan Kevin's geboortedag.

    Knuffel uit Boxtel,
    Dominique (guppie1)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik lees de 15 septembers en voel me emotioneel worden.wat een diepe liefde voor jouw lieve kevin kun jij in je mooie blog overbrengen.super, dat jullie kevin's geboortedag met allen, die jullie lief zijn kunnen beleven, maar lijkt me inderdaad ook een ontzettend dubbel en wrang gevoel, dat kevin dit niet mee kan vieren. respect, maar ook heel mooi hoe jullie kevin gedenken en in ere houden.
    sandra meijer

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Alle respect Andrea.

    Zaterdag ook de verjaardag van onze dochter Femke. (Femke zat samen met Tirza op de Kickers) Eén van de eerste dingen die ze me vertelde zaterdagochtend, was dat Kevin ook jarig zou zijn geweest.
    Ook hier is hij niet uit onze gedachten.

    Alita de Bruijn

    BeantwoordenVerwijderen