Zondag 28 april - Lieve Kevin

Lieve Schat,

geen dag gaat er voorbij of we hebben het even over je, soms een korte opmerking, soms wat langer. En soms staan we stil bij wat jij en wij met jou allemaal hebben meegemaakt. Het lijkt wel of er nu pas ruimte komt om daar aan terug te denken. Afgelopen week was ik begonnen met het opruimen van een la waarin ik alles bewaarde wat met jouw ziek-zijn te maken had. Opeens wilde ik dat doen. Sinds we het bericht hadden gekregen dat je niet meer beter zou worden heb ik er niet meer naar gekeken. Nu zag ik je ziekenhuispasjes liggen, de afsprakenlijsten, ontslagbrieven, de pendelstatus die we altijd bij ons moesten hebben omdat je ook wel eens in Purmerend naar het ziekenhuis ging voor een chemokuur. Ik vond zelfs nog een paar kralen voor aan je KanjerKetting. Al lezende van dit alles werd ik terug gevoerd naar het begin van je ziekte. De onzekerheid en onduidelijkheid van het begin, toen een vermoedelijke diagnose tot de uiteindelijke diagnose en alles wat erna is gekomen.  En dan vind ik onverwacht tussen alles een foto en een kaartje van jou......ik was het vergeten.......Een lief cadeau, een cadeau van liefde. Ik hoef niet eens te huilen. Ik kijk lang naar het kaartje en de foto in m'n handen.  Een mix van gevoelens raast door me heen: gemis van wat was, verlangen naar wat was, blij voor het vinden van dit, m'n hart vol warmte, maar vooral trots, zo ontzettend trots op dit fantastische kind.

Dit kaartje zegt alles, dit was jij ten voeten uit, zelfs in de vreselijke situatie waarin je zat was je nog dankbaar voor alles wat we deden. De foto is genomen in het AMC, in de speelkamer op F8N was een compleet team aanwezig van kapsters en visagisten en daarna volgde er een foto-shoot, het was ergens in 2009 (vandaar dat we allebei wat jonger zijn :-)). Het was een leuke middag waar ik met veel plezier op terugkijk. Ik heb er een paar mooie foto's aan overgehouden die me nu extra dierbaar zijn.