Ondanks alles gaat het toch redelijk met ons, binnen de marge van het gegeven. We gaan steeds meer onze weg terugvinden en dingen oppakken. "Het leven gaat door"........ik zeg het zelf vaak, anderen zeggen het ook vaak. Het is ook zo, het is een feit. Alleen is ons leven gekanteld en dat zal altijd zo blijven. Ik hoop dat op een gegeven moment ergens in ons leven de dalen minder diep worden en dat er een bepaalde mate van stabiliteit optreedt. Maar het gemis en verdriet zal ik altijd blijven voelen, en eerlijk gezegd denk ik ook dat ik dat wil.
Sinds we in de wereld van kinderkanker zitten heb ik veel contact met lotgenoten. Gisteren hoorde ik dat drie kinderen ongeneeselijk zijn, uitbehandeld. Wat een afschuwlijk en verdrietig nieuws. Drie kinderen waarvan we op één dag horen dat zij het niet gaan redden. Hoeveel kinderen hebben deze week ook slecht nieuws gekregen maar waarvan je het niet weet? Wat een oneerlijke rotziekte is het toch!
Tien kinderen per week krijgen te horen dat ze een vorm van kanker hebben. Hoeveel kinderen krijgen een recedief? Dat is waarschijnlijk lastig te meten omdat sommige al een recedief krijgen nog tijdens de behandelperiode zoals Kevin, maar ook velen pas na langere tijd, soms zelfs wel na jaren. Dat is buiten die eerder genoemde tien kinderen. Drie kinderen per week overlijden aan kinderkanker. Drie kinderen. Elke week weer. Het is veel te veel. Zal het ooit te stoppen zijn?
Wat heerlijk dat jullie Kevin al thuis hebben, wij hebben een half jaar moeten wachten voordat we de urn mochten ophalen van de vader van mijn kinderen.
BeantwoordenVerwijderenHad hem zo graag zo veel eerder hier gehad.
Raar dat er zo veel verschil zit tussen crematoria.
Sterkte.... een dikke knuffel uit Groningen
Wat vreemd,dit mag nooit een verschil zijn tussen diverse crematoria,maar dit is wettelijk bepaald,elk crematorium moet de as afstaan na 30 dagen,behalve als er onenigheid bestaat over de asbestemming tussen nabestaanden,maar in elke andere situatie geldt de termijn van 30 dagen.
VerwijderenDan is dat veranderd... 2 jaar geleden was het nog een half jaar, staat in mijn papieren. Ik ben de enige nabestaande, zijn kinderen zijn nog minderjarig maar niet te min hebben die beslist wat er ging gebeuren met zijn as.Dus onenigheid over de asbestemming was het ook niet.
VerwijderenHallo,ik heb het nog even voor u nagekeken,werk zelf binnen de uitvaart,het crematorium bewaart de as een half jaar,om de familie bedenktijd te geven over de asbestemming.Het crematorium is verplicht de as na 30 dagen af te geven als de familie erom vraagt,BEHALVE als er dus onenigheid in de familie is,dan blijft de as in het crematorium tot de rechter bepaalt wat er met de as gebeurt.Mag ik vragen wie in het geval van uw partner(man,vriend)opdracht gegeven heeft? Als de overledene niets heeft vastgelegd(een laatste wil) dan beslist diegene die opdracht heeft gegeven tot de crematie,dit hoeft dus niet perse de partner of een kind te zijn,maar diegene die de uitvaart regelt,dus diegene die ook betalen moet als de verzekering niet afdoende dekt. Ik ben in 1089 begonnen in de uitvaart en sinds toen geld deze regel al,dus iets klopt er niet in u papieren.Dit alles zorgt nogal eens voor moeilijkheden,we hebben meegemaakt dat er ruzie ontstond over de kidst van de overledene heen die nog opgebaard lag....onvoorstelbaar maar waar,mensen menen vaak de erfenis te verdelen zelfs al ligt de overledene nog opgebaard....wat een harde wereld is het geworden
VerwijderenVandaag hoorden wij van het overlijden van Kevin. Verschrikkelijk. Geen woorden voor. Zo'n lieve jongen die zo hard gevochten heeft. Het is niet eerlijk. We zijn erg geschrokken van dit nieuws en wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe. Groeten van Cees en Anouk, ouders van Fenna (Trappen berg).
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat mensen zich blijven inzetten tegen deze vervelende rotziekte. Zijn de armbandjes te koop?
BeantwoordenVerwijderenLieve Andrea, Tirza,Eric en Kevin*,
BeantwoordenVerwijderenAanstaande Dinsdag vertek ik naar België waar ik met een team van 12 hardlopers tot en met zaterdagnamiddag met de finish in Delfzijl non stop 810km kan en mag rennen als deelnemer aan de Beneluxrun, de langste hardloopestafette ter wereld. Ik loop mee met het team van het Wheel of Energy en vraag op die manier aandacht voor de strijd tegen kanker. Kevin is, naast mijn eigen dochter Loek* mijn motivatie om dit 80 uur vol te houden. Ik vind het bijzonder dat ik door Stichting Lucai jullie als gezin heb mogen leren kennen!
Liefs, Arnoud van Velzen
Wat mooi dat Kevin weer thuis is. Trots op hem, hoe hij gestreden heeft en zoveel mooie herinneringen bij jullie heeft gelaten. Wees ook trots op jezelf, hoe jullie nu doorgaan. Weer een nieuwe strijd, om een ander leven op te bouwen. Trots, dat is Kevin ook op jullie. x
BeantwoordenVerwijderenGeweldig,dat er zoveel mensen geheel belangeloos voor KWF en kika zo'n geweldig sportieve prestatie neer zetten!!.... En geweldig ook, dat ze Kevin hierin meenemen..... Kevin heeft dit dubbel en dwars verdient!!!!..... Vreselijk oneerlijk en wreed, dat er zoveel kinderen ziek worden en zo onrechtvaardig, dat na zo'n onmogelijk grote strijd er als nog opgegeven moet worden. Fijn, dat zoveel mensen hun eer aan Kevin tonen door een bandje met zijn naam te dragen en met recht een heel groot trots gevoel bij jou. Ik hoop voor jullie, dat het oppakken van het dagelijkse leven steeds wat beter gaat en dat dit mag gebeuren met Kevin in jullie hart en gedachte..... En hoe hard het leven ook is, de wereld draait in sneltreinvaart door en wij denderen mee. Respect voor jullie!!!!!! Fijn, dat Kevin weer bij jullie is!
BeantwoordenVerwijderenSandra meijer
Waar zijn de armbandjes te koop?
BeantwoordenVerwijderenmiravanooijen@hotmail.com
De beneluxrun zit er op. 810 km non stop vanuit Belgie via Luxemburg met de finish 4 dagen later in Delfzijl. Ik mocht deel uitmaken van het team Wheel of Energy dat aandacht vraagt voor de psychosociale zorg rondom kanker. Kevin mocht ik leren kennen vanuit Stichting Lucai (www.lucai.nl)waar ik, samen met mijn vrouw Karin, initiatiefnemer van ben. Onderweg geen last gehad van tegenvallers. Ze waren er wel maar niet het benoemen waardig. Mocht ik al de neiging hebben gehad om te klagen dat ik niet kon douchen of dat het eten op was, hoefde ik maar even te denken aan kevin*, onze dochter Loek* en al die anderen die gestreden hebben tegen kanker en niet mochten winnen. Voor Kevin en Loek heb ik gelopen. Ik kan weer herstellen en vandaag fit aan de slag.....liefs Arnoud (info@lucai.nl)
BeantwoordenVerwijderen