Tot vandaag ging het min of meer hetzelfde met Kevin. Aan bed gekluisert vanwege de lieslijn viel er ook weinig te beleven. De focus lag op het binnenhouden van de voeding, dat gaat sinds vandaag goed, het loopt niet meer terug de maag in en de hoeveelheid voeding wordt nu langzaam opgevoerd. Dit moet hem uiteindelijk weer kracht gaan geven. De ontstekingswaarde is eindelijk flink gedaald. Het hoesten is ook een stuk minder. Eindelijk wat lichtpuntjes.....
Vandaag is besloten de lieslijn en de blaaskatheter eruit te halen en een infuus in z'n hand aan te brengen.
Dat geeft in ieder geval weer bewegingsvrijheid, hetzij zeer minimaal, maar Kevin kan z'n bed weer uit om bijvoorbeeld even op een stoel te zitten. Hij is behoorlijk afgevallen en de spierkracht is flink afgenomen.
Maar wat een verrassing toen ik vandaag van huis aankwam bij het RMD dat Eric me tegemoet kwam met Kevin in de rolstoel! Van de dokter mocht Kevin even naar buiten! Wat een mooi moment en wat gaat het dan opeens snel! Kevin zelf vond het allemaal erg spannend en was na dit avontuur doodop, het was ook wel veel zo ineens.
We hadden ons vanavond voor de tv geinstalleerd om naar Ajax-Real Madrid te kijken maar Kevin viel al na vijf minuten in slaap......of zegt dat meer iets over de wedstrijd?
Dit is het verhaal van Kevin en zijn strijd tegen leukemie. Kevin is ziek sinds september 2008. In december kregen we de diagnose Acute Lymfatische Leukemie. We kwamen terecht in een wereld die we niet kenden, de wereld van kinderkanker. Ons leven veranderde in een aaneenschakeling van ziekenhuisbezoeken, ziek zijn en complicaties, maar ook met mooie en fijne momenten waarvan we zoveel mogelijk genoten. Kevin is op 5 maart 2012 overleden. Onze dappere strijder, voor altijd een held.
Wat een mooie stappen vooruit heeft Kevin weer gemaakt!! Wat zal jij een grote smile op je gezicht gehad hebben :-) Ga zo door, kanjers!! Kerst thuis is het doel. XX
BeantwoordenVerwijderengeweldig
BeantwoordenVerwijderenRoel
lieve Andrea,
BeantwoordenVerwijderenDie zoon van jou! Ik wist gisteren (woensdag) niet wat ik zag. Een uitnodiging van Kevin voor een potje Wordfeud. Dat kon maar 1 ding betekenen! Weg van de IC. , had ik nog niet van Sandra gehoord. Nog nooit geƫmotioneerd geweest als iemand me vroeg om een potje te scrabbelen, maar nu wel. 'BENG' was het eerste woord wat Kevin maakte. Zeg dat wel ! Ik maakte er 'BENGEL' van, dat heb je toch maar weer geflikt jochie.
Wat zal hij moe zijn van alle krachten die hij weer verzet heeft, samen met jullie. Maar wat moet het heerlijk voor hem zijn geweest even de frisse lucht in. En een grote verrassing voor jou. Wat bewonder ik jullie
Houd de stijgende lijn vast,
Jolanda
Fantastisch dat hij zo vooruit gaat!!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Kristy
Niet alleen Kevin is in mijn ogen een held maar samen vormen jullie een super helden team!!
BeantwoordenVerwijderenKnap zoals je alles omschrijft en ik leef erg met jullie mee (helaas ook vaak herkenbaar).Fijn dat Kevin zo vooruit gaat en hopelijk kunnen jullie de komende periode vooral gaan genieten van elkaar.
Liefs Chinta
Weet dat er aan jullie gedacht wordt, ook als we met zijn alle machteloos staan!
BeantwoordenVerwijderenLieve Andrea,
BeantwoordenVerwijderenIk volg nu alle dagen je twitter en het logboek en wat een spannende en
blijde woorden lees ik daar. Mijn hart maakte vanavond een
vreugdesprongetje. Na alle somberheid en
angst zie je een wonder gebeuren. Wat een wilskracht zit er toch in dat
lijf van je geweldige zoon. In zijn hoofd nog meer natuurlijk en wat
wordt hij door jullie gesteund. Er zullen niet veel kinderen zijn die
zulke intense liefde ervaren op de momenten dat een levend wezen dit het
meest nodig heeft. Bij alle moelijke momenten die jullie achter je
hebben, zullen jullie zelf toch ook wel een grote kracht hebben geproefd
bij het samen delen van emoties. Iets bovenmenselijks dat je naast alle
zorgen toch een speciaal gevoel geeft dat niet te beschrijven valt.
Ik kan me zo voorstellen dat je 's morgens je ogen open doet en bij
jezelf denkt: is dat allemaal nu echt wat we beleven. Jullie bevinden je
nog altijd in een fase van onzekerheid, wat brengt de toekomst, maar al
die momenten, zowel verdrietige als gelukkige geven toch een rijkdom aan
liefde tussen ouders en kind. Ik ben zo blij voor Kevin dat het weer
iets beter gaat, maar ook heel blij voor hem dat hij de warmte van
jullie constant om zich heen voelt.
Wat reuze fijn dat hij alweer even uit bed mocht. Heerlijk voor hem. Nu
aansterken!
Liefs van
Nel