zaterdag 11 mei 2013

Zaterdag 11 mei - Laatjes met inhoud

Lieve Kevin,

morgen is het Moederdag, een dag die door de commercie in het leven geroepen is weet ik met mijn verstand en toch doet het zeer. Zeer door de incompleetheid, moeder zonder kind. En ach, dat is natuurlijk ook niet waar. Ik heb Tirza om me heen, die altijd zorgt voor een vrolijke noot, overal tussendoor fladdert en me zoveel verhalen vertelt over alles en iedereen dat het me soms duizelt. Ik geniet er van, ze laat me lachen.  Moeder van twee, één in mijn armen, één in mijn hart.
Je was zorgzaam, jij zou deze dag nooit vergeten. Je kocht graag cadeautjes, zeker als er een reden was om dat te doen. In 2009 waren we met Moederdag in het ziekenhuis en daarom had je geen gelegenheid iets te kopen. Toen de pedagogisch medewerkster vroeg of je misschien zin had iets te fröbelen voor Moederdag was je eerst een beetje sceptisch. Eigenlijk voelde je daar al te oud voor maar ja, het gaf je ook een kans toch iets te kunnen geven want geen cadeau met Moederdag was eigenlijk geen optie. Die ketting heb ik de hele zondag gedragen en ligt nu in een doosje opgeborgen, zij aan zij met de herinnering van ons samen op jouw bed op een zaal in het ziekenhuis op Moederdag.
"Mam, kom je even bij me liggen?" Niet gehinderd door enige vorm van gêne vond je het heerlijk als ik bij je kwam liggen en je je tegen me aan nestelde. Moe van alle ziekenhuisperikelen en gebroken nachten deden we vaak samen zo een dutje.
Herinneringen.........onzichtbaar, maar altijd oproepbaar in mijn hoofd. Herinneringen is als een kast met laatjes, in elk laatje ligt iets anders. Ik kan ze openen en dichtdoen maar soms gaat er vanzelf een laatje open en is er plots een herinnering die me doet glimlachen, zoals deze aan jouw Moederdagketting en jouw gezicht daarbij.
Ik koester het en bewaak het, ik hoop zo dat ik het nooit vergeet.

2 opmerkingen:

  1. mooi!!!!.... hoop, dat je vandaag heel veel mooie laatjes mag openen, die even zoveel glimlachen op je gezicht zullen toveren... en ik weet zeker, dat de kast waarin de laatjes zitten oersterk is en voor eeuwig zal voortbestaan.....
    Sandra Mejer

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo mooi geschreven! Ik weet zeker dat je dit alles nooit zult vergeten!
    Sterkte voor jullie allen voor nu en in de toekomst!
    X,
    MrsP

    BeantwoordenVerwijderen